21 Μαρτίου 2016

Μια ξεχωριστή μέρα η σημερινή.

Αφιερωμένη σε δράσεις κατά του ρατσισμού

με τη βοήθεια της ποίησης...

Για εμάς η ημέρα έγινε ...εβδομάδα!

Οι μαθητές του σχολείου μας συμμετείχαν 
με εικαστικά, ποιήματα, τραγούδια
στην αυλή του σχολείου μας το πρωί.

Η Δ΄ τάξη τραγούδησε το τραγούδι:
"Υπάρχουν χέρια" των locomondo

τα παιδιά μας το είπαν καλύτερα! 
:-)


Οι μαθητές της Β΄ τάξης 
μάς είπαν 

ένα υπέροχο ποίημα που έχει γράψει 

ένα παιδί από την Αφρική 

και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη 

ως το καλύτερο ποίημα του 2006.

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος 

Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος 

Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος 

Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος 

Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος 

Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος 

Κι εσύ λευκέ άνθρωπε 

Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ 

Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός 

Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος 

Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε 

Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος 

Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος 

Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι 

Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο... 

Από την Στ΄:

ΜΗ ΜΕ ΦΩΝΑΖΕΙΣ «ΞΕΝΟ»! 

Επειδή άλλη μάνα με γέννησε

και σ' άλλη γλώσσα άκουσες εσύ

τα όμορφα παιδικά σου παραμύθια...

μη με φωνάζεις «ξένο»

το ψωμί σου δε διαφέρει απ' το δικό μου

το χέρι σου είναι όμοιο με το δικό μου,

σαν τη φωτιά καίει

και η δική μου φωτιά.

Γιατί λοιπόν με φωνάζεις «ξένο»;

Επειδή σ' άλλους δρόμους βρέθηκα

και σ άλλο λαό γεννήθηκα

και άλλες θάλασσες γνώρισα

και απ'; αλλού σάλπαρα;

Αλλά το ίδιο άγχος κρύβουμε κι οι δυο

η ίδια εξάντληση

στην πλάτη μας βαραίνει,

αυτή που συντρίβει το κάθε θνητό

μέσ' απ' του χρόνου τα σκοτάδια

από τότε που σύνορα δεν είχαν τεθεί

κι ανάμεσά μας ακόμη δεν είχαν φθάσει

όσοι διχάζουν

και σκοτώνουν το φτωχό,

αυτοί που κλέβουν

και μοιράζουν ψέμματα,

αυτοί που εμπορεύονται κι εμάς

και θάβουν αδίστακτα τα όνειρά μας

όσοι εφεύραν αυτή τη λέξη

τη σκληρή: «ξένος».

λέξη παγωμένη και γεμάτη θλίψη

που θυμίζει αλησμοσύνη κι εξορία.

Αν θέλεις το καλό μου να είσαι καλός

σταμάτα τώρα να με φωνάζεις «ξένο»

αν θέλεις, κοίταξέ με στα μάτια,

πιο πέρα απ' το μίσος

ας φθάσει η ματιά σου,

ας ξεπεράσει φόβο, εγωισμό.

Για δες, άνθρωπος είμαι κι εγώ

Όχι, δεν είμαι «ξένος»!

Και οι εικαστικές δημιουργίες μας: